Geke Diks-Baltus, MS- en suikerpatiënt
‘Als het een keer niet klopt, kan ik dat zo zien. En ook mijn dochter kijkt mee’.
Door goed met elkaar samen te werken, stijgt de kwaliteit van leven voor ieder mens in onze samenleving. De mens staat centraal in OZOverbindzorg. Samenwerking is de sleutel, want samen voeg je waarde toe aan het leven van mensen. Dat is de conclusie van Sjaak Veldman en Martin Dieleman.
Sjaak werkt in het sociaal wijkteam Apeldoorn en Martin is huisarts in Hoenderloo. Beide kennen elkaar niet persoonlijk, maar werken nauw met elkaar samen. Dit doen ze in het digitale communicatieplatform OZO. In dit dubbelinterview geven ze voorbeelden van hun samenwerking met OZO:
Sjaak: ‘Na een tip van een wijkagent ben ik betrokken geraakt bij een man die afgezonderd, weg van de buitenwereld, leeft. De man heeft geen telefoon, geen internet en is nauwelijks op de hoogte van zijn bankzaken. De man heeft wel een wond, die er meer dan vervelend uitziet en maar niet geneest. De buurman maakt zich zorgen en belt het wijkteam. Zo raak ik betrokken en kan ik een band opbouwen met de man. Er moet zeker iets gebeuren en nadat er een vertrouwensband is, besluiten we – de zonderlinge man, de buurman en ik – om OZO in te zetten. Iedereen gaat ermee akkoord, de buurman heeft internet en pakt de regierol. Ik kan aan de slag om de zorg- en hulpverlening vorm te geven. Heel simpel, want de man heeft liever geen mensen over de vloer. Dus werk ik met foto’s van de wond en instructies van de huisarts. Ik schakel via OZO de politie, thuiszorg en de woningbouwvereniging in. Om de situatie in de gaten te houden, zonder dat we de deur bij de man platlopen. Zo verbetert zijn kwaliteit met respect voor zijn leefwijze. De wond van de man is genezen, hij leeft zijn zonderlinge leven terwijl we via OZO een oogje in het zeil houden. Hoe mooi is dat! Ik vind het nog steeds een mooi voorbeeld van hoe alle professionals met elkaar rondom een mens staan.
Martin kent als huisarts deze casus en vult aan dat we mensen die ‘niet zo van de zorg zijn en niets willen’, juist door gebruik van OZO ontzorgen: ‘Ik zie dat het belangrijk is dat de vertrouwensband wordt opgebouwd met deze mensen. En dat er dan een goede samenwerking op gang komt, waar iedereen elkaar weet te vinden, als in een netwerk. De zorgvermijders willen vaak geen ‘instanties’ over de vloer. OZO opent figuurlijk deuren, waar ze in de dagelijkse praktijk voor instanties dicht blijven. Daar hebben we de hulp en inzet van mensen zoals Sjaak hard bij nodig.’
Op deze vraag hebben Sjaak en Martin hele concrete antwoorden: ‘Daar waar we versnipperd werken en vooral vanuit het eigen domein, vinden we elkaar in OZO. Snel en efficiënt informeren we elkaar. De cliënt/patiënt heeft de regie. Geheel volgens de regels van de AVG en dat scheelt heel wat gedoe. Door de korte lijnen en transparant met elkaar te communiceren trekken we zorg- en andere taken snel vlot.’
Sjaak: ‘Zo helpt het enorm wanneer professionals en betrokkenen meekijken in OZO bij multi-probleem huishoudens. De dynamiek die op gang komt om deze mensen in kwetsbare situaties in hun kracht te zetten, geeft zo’n energie! Zonder dat het veel moeite of tijd kost.’
Martin: ‘De lijnen zijn kort en ik houd ze ook kort door één of tweemaal per dag zelf OZO te checken. Ik werk zelf snel de communicatie bij, geef reactie en zet acties in gang. Heel handig voor iedereen in de keten rondom de patiënt.’
Martin: ‘Niet ík ben de belangrijke hulpverlener. Dat zijn we allemaal samen. De hulp- of zorgverlener, de vriendin des huizes of de buurman; elke schakel is belangrijk. OZO draagt ertoe bij dat mensen in hun kracht blijven of komen.’
‘Ook ik heb (even) moeten wennen aan OZO. Het vraagt een ander gedrag en spoort je creativiteit aan om samen in oplossingen te denken. Een goed voorbeeld is de dagopvang die in OZO meldde dat een cliënt steeds vaker moest plassen. Met de hulp die hij daarbij nodig had, drukte dit én zwaar op de cliënt én zwaar op de medewerkers van de dagopvang. Concreet lag er een vraag of de medicatie van de man kon worden aangepast. Mijn reactie in OZO heeft de dagopvang snel geholpen. Een ander voorbeeld, ook bij de dagopvang, is verergering van jicht bij een cliënt. Ik kende het alcoholverleden van de cliënt en meldde dit in OZO. Immers, alcohol kan een boosdoener zijn. De dagopvang bedacht dat vrijdags bij hen een alcoholische versnapering werd geschonken, dat wel eens de aanleiding zou kunnen zijn. Al met al: de dagopvang serveert nu een alcoholvrij drankje. Zo simpel kan het zijn en zo belangrijk is iedere schakel.’
Soms lijkt het voor gebruikers dat met OZO een ‘extra’ systeem ontstaat. Maar door OZO te gebruiken als communicatiemiddel is het geregeld dat met één handeling iedereen op de hoogte is van dezelfde vraag of informatie over de patiënt/cliënt. Iedereen in de keten leest de vraag of informatie en kan desgewenst actie ondernemen. Dit voorkomt dat er ettelijke telefoontjes, mailtjes en andere communicatiemiddelen worden ingezet om iets in gang te zetten of op te lossen.
Met OZO vindt het hele netwerk elkaar. OZO biedt overzicht wie welke rol heeft, terwijl de cliënt/patiënt zelf de regie houdt. OZO is geen rapportagesysteem en speelt geen rol bij dossiervorming. Het zet de mens en zijn/haar wensen en behoeften centraal.
Martin en Sjaak vinden OZO het beste middel om elke schakel rondom de mens met elkaar te verbinden tot één samenwerkende keten.
Proscoop (Anita Lahuis) is procesbegeleider bij de implementatie van OZOverbindzorg in de gemeente Apeldoorn, gemeente Epe en de kern Eerbeek.
Met dank aan Martin Dieleman en Sjaak Veldman voor hun tijd en openheid.