Ruimte voor eigen keuze
De kennis van de professional en de ervaring van een zorgvrager zie ik als gelijkwaardig. Mijn professionele kennis en ervaring zijn belangrijk, alleen niet leidend voor de keuze van de zorgvrager. Het is niet zo, dat ik niks te zeggen heb. De zorgvrager besluit zelf of hij/zij mijn advies aanneemt. Het is mijn rol om kennis up-to-date te houden en de zorgvrager goed te informeren. Waarbij ik ruimte geef aan de visie van de zorgvrager. Diegene mag een andere keuze maken dan ik als professional zou maken. Wat ik accepteer.
Gelijkwaardigheid in de zorg
Door een open gesprek te voeren kom ik tot betere zorg. In een gesprek luister ik zonder te oordelen. De stem van de zorgvrager weegt net zo zwaar als de stem van de professional. Gezamenlijk werken we aan hetzelfde doel. Dan heb je elkaar nodig. Kun je oprecht geïnteresseerd zijn in de ander en je leeft je in. Je durft fouten te maken en toe te geven. Daardoor is er aan beide kanten ruimte voor groei. Je hoeft niet alles te weten, je doet het samen.
Betere oplossingen
Iedereen heeft een eigen ervaring en deskundigheid, denk maar aan ouder(s), mantelzorgers of een specialist uit het ziekenhuis. In overleg met de zorgvrager wordt het netwerk gevraagd om mee te denken vanuit ieders betrokkenheid. Verschillende perspectieven geven nieuwe inzichten. Zo ontstaan er betere oplossingen. Een voorbeeld is een sterk vermagerde mevrouw die ik thuiszorg gaf. Zij voelde zich misselijk en beroerd. Dit schreef ik in OZO aan het betrokken netwerk, waarop haar dochter meldde dat ze haar moeder ook vergeetachtig vond. De apotheker wees ons op het gebruik van plaspillen, waarna de huisarts besloot tot bloedafname. De verhouding tussen de dosering plaspillen en haar gewicht was uit balans. Met het hele netwerk plande ik via OZO een videobel afspraak. Waardoor we besloten om de medicatie af te bouwen en over een week weer met elkaar in gesprek te gaan. Dit is dus waar OZO over gaat, een samenwerkend netwerk wat elkaar transparant informeert.
Ga in gesprek
Nodig de zorgvrager uit voor een open gesprek, bijvoorbeeld door te vragen: ‘Zullen we eens praten over wie of wat voor jou belangrijk is?’ Stel je bescheiden op. Draag als mens uit dat het jou gaat om het welzijn van de ander. Het kan heel simpel, door alleen al te luisteren naar wat iemand op dit moment te vertellen heeft. Zo creëer je een gevoel van vrijheid en geef je ruimte om regie te nemen over het eigen leven.
