Hoe houden we tijd over voor de dingen die echt belangrijk zijn? Die vraag houdt me bezig deze zomer waarin alles weer als vanouds wordt. In mijn gezin kan ik de vraag terugbrengen tot iets alledaags. Hoe houden wij tijd voor een potje kaarten?
Onze kinderen zijn kaartspelers. Net als wij. En wij hebben dat meegekregen van onze ouders en die speelden vroeger met onze opa’s en oma’s. In een verloren uurtje is er altijd wel iemand die de kaarten schudt. Dat zijn heerlijke momenten. Toen onze kroost klein was, hebben we een pak kleurige Uno-kaarten grijs gespeeld. Toen de kinderen konden tellen, speelden we slagenkaarten. En tegenwoordig gaan we steevast klaverjassen. Amsterdams en bloedfanatiek.
Kaarten is gezellig en -ongemerkt- leer je er wezenlijke dingen van. Je leert dat er regels bestaan, dat je moet samenwerken. Je leert rekenen. En dat je jouw kaarten soms tegen de borst moet houden. Je leert een risicootje nemen en misschien wel het belangrijkste… je leert omgaan met verlies.
In de coronatijd hebben we gekaart als nooit tevoren. De oudste zonen konden toch niet naar de kroeg. Er waren nul feestjes. De sport lag stil. Kaarten was ons grote genot en het hielp ons door de lockdown. We hadden het er pas nog over tijdens het avondeten. Kaarten bracht ons bij elkaar. En het hele gezin was het erover eens: als de coronacrisis voorbij is, moeten we blijven kaarten! Tegelijkertijd beseften we: dat gaat nog knap lastig worden. Want hoe vinden we daar de tijd voor?
Het is een kunst om alle ballen in de lucht te houden. Helemaal als ons oude leven straks weer zijn beloop neemt. Ik denk dat communicatie de belangrijkste vaardigheid is om het in goede banen te leiden. Goed contact, dat is de sleutel. In de appgroep, op het mededelingenbord, in de gezinsagenda…samen afspraken maken en die slim en uniform delen. Het lukt natuurlijk niet altijd, maar zo proberen we het te doen in ons gezin.
En precies dat streven we ook na met OZOverbindzorg. Het mooiste compliment dat je ons kunt geven, is dat ons platform iemand rust geeft. Rust die zorgverleners omzetten in warme aandacht voor de persoon die zorg nodig heeft. Even een bakje doen, samen nog een minder belangrijk probleempje verhelpen of gewoon iets leuks doen. Het gaat ons niet om het digitaal contact. Dat is het middel. Het draait juist om wat echt belangrijk is.
En wat belangrijk is, beschreef het rapport dat de Kinderombudsman publiceerde op 8 juni. Na interviews met 22 kinderen die meer zorg nodig hebben dan andere kinderen, kwamen onderzoekers tot opvallende aanbevelingen. Die gingen verrassend genoeg niet over het niveau van de zorg. Dat hebben we goed voor elkaar in Nederland. Nee, het ging vooral over communicatie. Niet praten over, maar met kinderen. En ze regie geven! Dat geldt voor mensen van alle leeftijden. En voor alle doelgroepen is OZO een gereedschap dat eigen regie en goed contact perfect kan ondersteunen!
Zeker nu de wereld weer opengaat en we weer drukdrukdruk worden met elkaar, is het belangrijk om oog te houden voor wat echt belangrijk is. En daar dragen we met OZOverbindzorg graag een steentje aan bij. En thuis blijven we kaarten. Harten troef!
Cindy Hobert
PS: Mijn geheime tip om te blijven kaarten? Laat een pak kaarten slingeren op keukentafel. Berg het niet op in de spelletjeslade. Houd de kaarten op tafel. Er is dan altijd wel iemand die spontaan de kaarten oppakt. ‘Even spelen?’
